دو قدم آن طرف تر از زیروقت...

یادمه 28فروردین امسال رفتیم طرفای زیروقت...یه قنات با آب خنک و دار و درختای سر به فلک کشیده ی سرسبز...هوا عالی...چهچه بلبلان چنان بود که دامنم از دست برفت و ناچار شدم از مناظر بکر و زیبای اطراف عکس بگیرم...!!

خلاصه اینکه دلم هوای بهار و سرسبزی و هوای خنک اون روزا رو کرده...هوایی که هر وقت دلش بکشه ابری می شه ...بارون میاد...نسیم خنک میاد...و آدم هیچ بهانه ای برای بیرون رفتن و به دل طبیعت زدن نداره ...روزایی که عالی هستن و امیدوارم باز هم تکرار بشن...

خیلی وقت از اون زمان می گذره و معلوم نیست که آیا هنوز هم همینطوری زیبا و جذاب هستن یا نه ولی باز هم پیشنهاد میدم به اونجا یه سر بزنین که :کوه همیشه کوه باقی می مونه حتی اگه اطرافش خشک و خالی از حیات بشه...!!

عکس های پایین همون جا هستن...