امروز!!

روز جالبی بود!

الان داره بارون میباره و باز پشت پنجره ی کاملا باز نشستم و دارم مینویسم 

بعد از مدت ها ، روی زمین خوابیدم...بعد از نماز صبح پنجره رو نیمه باز کردم ، هوای خنک سحر میومد توی اتاق ، بعد مدت ها ، تا آخرین لحظه ی خوابیدن ، کتاب خوندم ، و بعد مدت ها ، تمام صداهای توی ذهنم خاموش شده بودن...ساعت شش هم خودبخود بیدار شدم و احساس خستگی هم نداشتم! آماده شدم و رفتم بیمارستان ، توی مسیر ، ردیف جلوی اتوبوس نشستم ، هوا ابری بود و بوی نم داشت ، موسیقی گوش دادم ، با ولوم مناسب ، و تک تک ثانیه های موسیقی رو بلعیدم و لذت بردم ، به ترتیب ، I Can't wait too long ,,  بعدش   Besame mucho   بعدش  «نسینی الدنیا»  و آخرش هم  Jesus to a child !‌ تک تک لحظات تا رسیدن به بیمارستان رو لذت بردم ، با شفافیت عجیبی که ذهنم پیدا کرده بود ، و آرامشی فوق العاده ! 

توی مورنینگ ، «مزایای منزوی بودن»‌ از استیون چباسکی رو میخوندم ، کتابی که هشت نه روز هست که شروعش کردم ، و به معنای واقعی میتونم بگم که فوق العاده س ، فوق العاده س و جزو بهترین کتاب هایی بوده که خوندم! هنوز دو سومش رو خوندم ، ولی در پایان بخش اولش ، به این نتیجه رسیدم که این کتاب واقعا عالیه ، دقیقا اونجایی به این نتیجه رسیدم ، که چارلی ، از بینهایت سخن گفت ، از احساس بی نهایت ، و از تجربه ی آشنایی که خودم رو کاملا در اون شرایط احساس کردم ، و کلمه به کلمه ی کتاب رو نوشیدم ، و اگه امکانش بود ، کاغذای کتاب رو هم میخوردم! تک تک صفحات بعدی که خوندم هم من رو به این نتیجه رسوند که در خوب بودن این کتاب ، اصلا نباید شک کرد!

آخر مورنینگ ، کتاب رو دادم به «ج» و «ا ح»‌تا نگاه بندازن بهش ، هر دوتاشون گفتن عالی بوده ، و ازم نوبت گرفتن واسه  امانت گرفتن کتاب!!:)))))

جالب بود

عصر ، با صدای باد و بعدش تگرگ بیدار شدم !‌ موقع غروب بود ، فک کنم یک ربع الی بیست دقیقه تگرگ بارید ، بعد قطع شد ، رفتم سلف تا غذا رو بگیرم ، هوا مه گرفته بود و از زمین بخار بلند میشد ، مث شهر ارواح! روبروی سلف که انگار ابرا خیمه زده بودن رو زمین!‌ صدای اذون از لابلای قطره های ریز معلق توی هوا راهشو پیدا میکرد! خیلی رویایی بود! موقع برگشت ، میون کاجستان ، با ده پونزده تا نفس عمیق افطار کردم ، اون قدر که سرگیجه گرفتم و دچار آلکالوز حاد تنفسی شدم! ریه هام سرحال اومد

نم نم بارون میباره

هوا عالیه ، واقعا عالی

دوست داشتم امروز کش میومد ، به اندازه دو روز ، یا یه هفته ، یا یه ماه  ، یا مثلا یه سال