چه کنم ، یا چه بگویم؟

 سه هفته ای  هست ننوشتم ،( فک کنم سه هفته شده) ، خیلی هم دوست داشتم بنویسم  ، ولی نمی شد

یک هفته ش منتهی به امتحان پایان بخش بود ، سخت مثل همیشه. 

دو هفته ش هم تعطیلات بود! خب ، این دفعه انتظار داشتم که خیلی کارا بکنم ، تهران برم ، یحتمل شمال برم ، و کلا استفاده کنم از این پونزده روزی که بیکار بودم. ولی اتفاقایی افتاد که نشد برم. و بعدش هم که دیگه خودم ترجیح دادم که بقیه ی تعطیلات رو جایی نرم و این دو سه روز آخر رو فقط یه دوری همین دور و برا زدیم که البته خوب و جالب بود!

شبا ، با ریحانه شعر میخوندیم، سعدی و مهدی فرجی و ابتهاج و ... خیلی قشنگ و روون میخوند. چند تا وویس از شعرخوندنش گرفتم. 

یه شب، حدود ده شب قبل تر ، نیمه شب با بابا رفتیم باغ واسه آبیاری. حدود ساعتای سه و نیم اینا. آسمان مهیب بود ، بس که ستاره ها زیاد بودن و چشم رو خیره میکردن. یک جا ، ماه رو دیدم که داشت طلوع میکرد، یه هلال نازک و نارنجی ، از افق مشرق طلوع میکرد و من ، خیره شدم بهش ، و اونقدر تصویر زیبایی بود که آرزو میکنم یک بار دیگه تکرار شه اون شب و اون آسمون و اون فضا ، ولی تکرار نخواهد شد. نشستم لب آب ، صدای جیرجیرکا میومد ، صدای پارس سگ ها میومد ، صدای زوزه ی گرگا از دور میومد. صدای آب جاری لابلای بوته ها ، صدای نسیم خنک نیمه شب کویر ، اسمش رو میذارم صدای شب ، و همونجا حدود نیم دقیقه ، صدای شب رو با گوشی ضبط کردم. و عالی بود به نظر خودم. وقتی با هدفون گوش میدم به این صدا و چشامو میبندم ، دقیقا همون تصویر میاد جلو چشمم ، همون تصویر جاویدان.

چند شب رفتم دوچرخه سواری سمت پارک بالا ، خوش گذشت ، دوچرخه سواری توی شب های این شهرو دوست دارم. واقعا حس خوبی بهم میده.

امشب ، اومدم مشهد. خب ، توی تعطیلات ، وقتی حوصله م سر میرفت ، با خودم میگفتم کاش مشهد بودم و ایام تعطیل رو اونجا دور میزدم. امروز عصر دلم گرفت ، گفتم کاش مشهد نمیومدم و چند روز دیگه تعطیل میبودم و خونه بودم!! در واقع ، به قول ازدمیر آصف :

دل آدمی به هنگام بهار 

زمستان را می خواهد

و به وقت زمستان ، بهار را!

دلتنگ میشود 

آدمی

برای هرآنچه که دور است...

آیا باید همیشه به هم رسید؟

بی خیال شو!

بعضی چیزها

وقتی که نیستند

زیبایند...

خب ، بهرحال ، امشب دوباره برگشتم مشهد ، و واقعا و واقعا و واقعا ، نمیدونم که این پاییزی که داره میاد ، چطور انقدر سریع از راه رسید. چطور بهار و تابستون ، انقدر زود گذشت و چطور دوباره موسم برگ ریزون شد ، موسمی که من ، دوباره به درون خودم کوچ خواهم کرد.

صدای شب رو بشنو:

صدای شب