نسیم کوهسار
اینجا ، صفحه ایست برای نوشتن حرف هایی که گاه ، درون ذهن آدم ورجه وورجه می کنند! و برای نوشتن حرف هایی که هیچ گاه ، بر زبان نیاورده ایم!نسیم کوهسار
اینجا ، صفحه ایست برای نوشتن حرف هایی که گاه ، درون ذهن آدم ورجه وورجه می کنند! و برای نوشتن حرف هایی که هیچ گاه ، بر زبان نیاورده ایم!درباره من
قبلا:گل پسری بودم از دیار کوه و کویر!
الان:نمی دانم!
ادامه...
نگاه
نگاهت
چه رنج عظیمی ست
وقتی به یادم می آورد
که چه چیزهای فراوانی را
هنوز به تو نگفته ام...
آنتوان دوسنت اگزوپری
"خدا"
مردم شهر به هوشید...؟
هر چه دارید و ندارید بپوشید و برقصید و بخندید که امشب سر هر کوچه خدا هست
روی دیوار دل خود بنویسید خدا هست
نه یک بار و نه ده بار که صد بار به ایمان و تواضع بنویسید خدا هست...خدا هست
سر آن سفره ی خالی که پر از اشک یتیم است...خدا هست
پشت دیوار گلی پیرزنی گفت : خدا هست
آن جوان با همه ی خستگی و در به دریها سر تعظیم فرو برد و چنین گفت: خدا هست
کودکی رفت کنار تخته...
گوشه ی تیره ی این تخته نوشت:در دل کوچک من درد زیاد است ولی یاد خدا هست
مادری گفت دلم می لرزد!کودکانم چه بپوشند؟!
چه بگویم که بدانند نداری درد است!
پدر از شرم سرش پایین بود...زیر لب زمزمه می کرد:خدا هست...
روز دوم
از میان روز ها از روز دوم بدم می آید...
روز دوم بی رحم ترین روز است
با هیچ کس شوخی ندارد
در روز دوم همه چیز منطقی ست
حقایق آشکار است
و به هیچ وجه نمی توان سر خود شیره مالید...
مثلا روز اول مهر همیشه روز روز خوبی بود
آغاز مدرسه بود
و خوشحال بودیم
اما امان از روز دوم
تازه می فهمیدیم تابستان تازه تمام شده است...
یا مثلا روز دوم بازگشت از سفر
روز اول خستگی در می کنیم
حمام می رویم
اما روز دوم
تازه می فهمیم که سفر تمام شده است...
طبیعت
بگو بخند با دوستان تمام شده است...
هرگاه مادربزرگ نزد ما می آمد
و یک هفته می ماند
وقتی بر می گشتناراحت می شدیم
اما روز دوم تازهم می فهمیدیم
که "مادربزرگ رفت"یعنی چه؟
یا وقتی کسی از دنیا می رود
روز اویل خدابیامرز است
و روز دوم عزیز از دست رفته!
و اما جدایی
روز اول شوکه ایم
و شاید حتی خوشحال باشیم
که زندگی جدیدی در راه است...
تیریپ مجردی و عشق و حال ور می داریم
اما دریغ از روز دوم
تازه می فهمیم کسی رفته
تازه می فهمیم حالمان خوب نیست
تازه می فهمیم تنهایی بد است...
باید روز دوم را خوابید
باید روز دوم را خورد
باید روز دوم را مرد...
"کیومرث مرزبان"
آلبرتو موراویا
آلبرتو موراویا ( Alberto Moravia) (نام اصلی آلبرتو پینکِرْلِه) (زاده ۲۸ نوامبر ۱۹۰۷ - درگذشته ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۰) یکی از رمان‌نویسان برجسته ایتالیا در سدهٔ بیستم بود.
موضوعات آثار او جنسیت، بیگانگی و وجودگرایی بود. معروف‌ترین اثر او رمان ضدفاشیستی دنباله‌رو است.
او در سال ۱۹۴۱ با الزا مورانته (رمان نویس که رمان مشهور تاریخ از اوست) ازدواج کرد که در سال ۱۹۶۲ از هم جدا شدند.بی تفاوت ها
دنباله رو
سرکشی
زن رومی
داستان های رومی
تحقیر
دو زن
دلتنگی
عشقو زناشویی لیدا
اروتیسم در ادبیات
یک چیز فقط یک چیز است
دستفروش
"مصلحت"
من که تمام عمر شاهد قربانی شدن و پایمال شدنحقیقت ها به وسیله ی انسان های مصلحت پرست بوده ام در موردمصلحت عقده پیدا کرده ام و اعتقاد یافته ام که:
هیچ چیز غیر از حقیقت مصلحت نیست.
کلیه
نخوردن آب کافی
نگه داشستن ادرار به مدت طولانی
مصرف بیش از اندازه نمک
تاخیر در درمان عفونت های کلیوی
مصرف گوشت زیاد
کم خوردن غذا
استفاده از انواع مسکن ها به مقدار زیاد
مصرف زیاد نوشیدنی های الکلی
کمبود استراحت بدن
کافکا و عروسک
دخترک دست از گریه می‌کشد و بهت زده می‌پرسد: از کجا میدونی؟
کافکا هم می گوید: برات نامه نوشته و اون نامه پیش منه.
دخترک ذوق زده از او می پرسد که آیا آن نامه را همراه خودش دارد یا نه؟
کافکا می‌گوید: نه. تو خانه‌ست. فردا همین جا باش تا برات بیارمش.
کافکا سریعاً به خانه‌اش بازمی‌گردد و مشغول نوشتنِ نامه می‌شود و چنان با دقت که انگار در حال نوشتن کتابی مهم است. این نامه نویسی از زبان عروسک را به مدت سه هفته هر روز ادامه می‌دهد و دخترک در تمام این مدت فکر می‌کرده آن نامه ها به راستی نوشته عروسکش هستند.در نهایت کافکا داستان نامه‌ها را با این بهانه عروسک که «دارم عروسی می کنم» به پایان می‌رساند.این ماجرای نگارش کتاب «کافکا و عروسک مسافر» است.
اینکه مردی مانند فرانتس کافکا سه هفته از روزهای سخت عمرش را صرف شادکردن دل کودکی کند و نامه ها را -به گفته همسرش دورا- با دقتی حتی بیشتر از کتابها و داستان هایش بنویسد؛ واقعا تأثیرگذار است.
«او واقعا باورش شده بود. اما باورپذیری بزرگترین دروغ هم بستگی به صداقتی دارد که به آن بیان می شود.- امّا چرا عروسکم برای شما نامه نوشته؟ این دوّمین سوال کلیدی بود. و او(کافکا) خود را برای پاسخ دادن به آن آماده کرده بود.پس بی هیچ تردیدی گفت:- چون من نامه رسان عروسک ها هستم.»
کافکا و عروسک مسافر /ترجمه رامین مولایی
مسایل جزیی
برای رفع فشارهای عصبی باید دو گام برداشت :
گام نخست اینکه برای مسایل جزیی خود را ناراحت نکنید
گام دوم اینکه بدانید:همه ی مسایل جزیی اند!!
(1960-کالیفرنیا آمریکا)
پتر اشتام
پتر اشتام ( Peter Stamm) در سال ۱۹۶۳ در سوئیس به دنیا آمد. پدرش حسابدار یک شرکت بود. پیتر پس از پایان دبیرستان مدت سه سال به عنوان حسابدار کارآموزی کرد و پس از مدتی تصمیم گرفت وارد دانشگاه زوریخ شود در دانشگاه زوریخ دوره‌های کوتاه مدت مختلفی چون ادبیات انگلیسی، کسب و کار و روانشناسی را گذراند و در این مدت به عنوان کارآموز در آسایشگاه روانی به کار مشغول شد. استم مدتی را در نیویورک، پاریس، و اسکاندیناوی به‌سر برد سرانجام در سال ۱۹۹۰ به عنوان نویسنده و روزنامه نگار مستقل در زوریخ مستقر شد.استم مقالات زیادی را برای نشریات و مجلّات معتبرنوشته است. او برای نگارش نمایشنامه‌هایش مفتخر به دریافت جوایز ادبی بسیاری شد. لحن سرد و پراکنده‌گویی از ویژگی‌های سبک نگارش اوست. استم در سال ۲۰۰۳ رسماً به عضویت هیئت نویسندگان سوئیس درآمد.
